Dag 69: Tromsø en over de helft!

17 maart 2019 - Oslo, Noorwegen

Hoi allemaal, 

Het is inmiddels al weer een week geleden dat ik in het prachtige plaatsje Tromsø was. Samen met Merel ben ik daar van zaterdag tot en met dinsdag geweest. Zaterdag 9 maart zijn we vroeg naar het vliegveld vertrokken om ergens rond 10:00 naar Tromsø te vliegen. Het was een vlucht van twee uurtjes, opzich niet heel lang, maar als je bedenkt dat je gewoon in hetzelfde land reist is het toch wel een beetje gek. De vlucht was prima en rond een uur of 12:00 kwamen we aan op het vliegveld in Tromsø. Dit vliegveld is mega klein, dat had ik ook nog niet vaak gezien. Vrijwel meteen toen we naar buiten liepen beseften we dat we weer een overdosis aan sneeuw zouden krijgen dit weekend. Alles was wit, en niet een klein laagje zoals in Nederland of een redelijk hoge laag zoals in Oslo, maar nog veel meer. Van tevoren hadden we al gezocht naar supermarkten in de buurt, er bleek een winkelcentrum naast het vliegveld te zitten volgens de kaart dus dat was top. Alleen wat op de kaart natuurlijk niet te zien was, was dat we niet aan twee kanten het vliegveld uit konden. Dat werd dus een heel groot rondje, met koffers en al om de landingsbaan heen, lopen naar het winkelcentrum. Dat was natuurlijk niet zo’n groot probleem, want we konden meteen genieten van het prachtige uitzicht en het zonnetje dat heerlijk scheen. 

Eenmaal aangekomen bij het winkelcentrum hebben we rustig een broodje gegeten en boodschappen gedaan. We hadden alvast bedacht dat we eten moesten halen voor in ieder geval zaterdag en zondag. De Airbnb waar wij zouden verblijven, zat namelijk op een eiland verderop en zowel het openbaar vervoer als de hoeveelheid aan winkels waren daar niet geweldig was ons verteld, dus inslaan voor in ieder geval 2 dagen. Het openbaar vervoer was zelfs zo ‘slecht’ dat er maar 1 keer per dag in het weekend een bus van het eiland naar Tromsø centrum reed. Maar dat was voor ons geen probleem, want onze ‘host’ had al aangeboden ons op te halen bij het vliegveld. Zo gezegd, zo gedaan, rond 13:00 zaten we bij onze host in de auto op weg naar ons verblijf voor de komende vier dagen. Trond, de man die ons ophaalde, was ontzettend aardig en heel geïnteresseerd. Hij vertelde ons ook meteen veel over de omgeving en wat er te doen was dus dat was super handig. Onderweg zijn we zelfs even gestopt bij een ‘dog sledding camp’, het was super gaaf en mooi om al die husky’s daar te zien en het waren er mega veel. Van tevoren hadden Merel en ik het al gehad over of we zo’n tour zouden doen. We wilden het allebei super graag, maar de prijs (+- €200) hield ons een beetje tegen. Gelukkig hoorden we van Trond dat er nog genoeg andere dingen te doen waren en dat was zeker waar. 

31205B81-2CC8-4CA6-84C4-2C8D2C69559E

De airbnb waarin we verbleven, was een privékamer in hun huis. Trond woond hier met z’n vrouw en twee kinderen. De kamer zag er prima uit en het huis was typisch Noors (veel hout) en ook heel gezellig. Het voelde toch een beetje gek om zo in hun huis rond te lopen terwijl ze zelf ook thuis zijn, al helemaal als we gingen koken en/of eten. De badkamer deelden we alleen met hun zoon, dat was helemaal prima. 

Die middag hadden we besloten niet heel veel meer te doen, maar we wilden toch iets doen. Dus we besloten een stuk te gaan wandelen. We vroegen Trond waar we het beste heen zouden kunnen gaan en hij zei dat we omhoog zouden kunnen wandelen, maar dan zouden we waarschijnlijk wel ons eigen pad moeten maken en ‘snowshoes’ waren dan wel handig. Gelukkig konden we die lenen en met snowshoes onder onze schoenen begonnen we te lopen. We merkten al snel dat het door de sneeuw en omhoog moeten lopen best intensief was, maar we wilden in ieder geval tot het bijna hoogste puntje komen. We merkten ook al snel dat het heel verstandig was om de snowshoes aan te doen, zonder zakten we minimaal zo’n twintig centimeter diep weg in de sneeuw. Eenmaal boven aangekomen hadden we een prachtig uitzicht over de stad, het water en de bergen. Dat was het stuk lopen zeker waard. Daarna zijn we terug gegaan naar de airbnb om te koken en te eten. En dan ‘s avonds datgeen waar we eigenlijk echt voor kwamen, het noorderlicht! We hadden van tevoren al rekening gehouden met het feit dat het noorderlicht zien geen garantie zou zijn en dat was ook maar goed ook. Trond vertelde ons: ‘I’m happy miss aurora isn’t my wife, because I couldn’t live with her being so unpredictable.’ Daar moesten we allebei wel om lachen en ondanks dat we het op avond 1 niet gezien hadden, hadden we goede hoop voor avond nummer 2 en 3. 

956772A9-0FCD-45BD-96FD-04253E11C252

Zondag wilden we natuurlijk graag op stap, Trond had ons aangeraden met de kabelbaan omhoog te gaan op een berg. Je kon daar mooi wandelen en er zat een leuk restaurantje. Dat leek ons wel leuk voor die zondag. Maar ons volgende probleem was natuurlijk het openbaar vervoer, die bus die reed maar 1 keer heen naar het centrum en dat was ergens tegen het eind van de middag. Maar weer schoot onze geweldige host te hulp, hij vertelde ons dat hij bussen rijden zijn hobby was, hij reed zo nu en dan met een touringcar rond voor verschillende doeleinden. Die zondag moest hij een groep toeristen naar het vliegveld brengen rond 10:00 en hij reed langs hun huis, hij boodt aan ons op te halen en af te zetten ergens in het centrum. Dat was natuurlijk geweldig, dus dat aanbod namen we graag aan. Toen we die zondagmorgen de bus in stapten bleek de groep toeristen uit België te komen, dus dat was ook wel leuk, we konden hun namelijk vragen naar hun ervaringen van de afgelopen dagen. Na de groep af te hebben gezet bij het vliegveld, reed Trond met ons verder naar een plekje ergens in het centrum waar hij ons afzette. Vanaf daar zijn we naar de kabelbaan toegelopen. Na een ritje van een paar minuten stonden we bovenop 1 van de bergen, met alweer een prachtig uitzicht. Maar dat uitzicht zou nog veel mooier worden. Na het maken van een aantal foto’s en het wandelen zijn we weer terug gegaan naar beneden. We moesten namelijk wel de enige bus die terug ging naar het eiland halen. Trond had ons al laten zien waar we op moesten stappen, dus vanaf de kabelbaan hebben we een stuk gelopen naar het centrum en daar zijn we aan het eind van de middag weer op de bus naar de airbnb gestapt. 

BF7FDE02-8313-4AEF-AE65-8CE20AC77C6B

68C5FD43-BBB7-4BE2-A1BE-BDF2BB5389CF

3941F4BD-BBBA-4287-9236-66B20DA3F03F

45A58D84-A711-4AF3-8DE0-6E309CA2B4C2

7AA1A4A3-9AE1-4736-8992-FA61F9FD5E7A

Het weer die dag was super, de zon scheen en de lucht was heel helder blauw de hele dag. We hadden dus goede hoop om het noorderlicht te zien ‘s avonds. Ook Trond en zijn vrouw zeiden dat de kans groot zou zijn. Maar helaas wij hadden pech, ook die avond was er niks te zien. 

De dag daarna zouden we een beetje rondkijken in de stad zelf. We zijn naar een museum geweest, we hebben wat souvenirs gekocht en we zijn ‘s avonds uit eten geweest. Voor de rest hebben we lekker rustig aan gedaan. Wederom was er ‘s avonds geen noorderlicht te zien, wat betekende dat we onze laatste kans ook kwijt waren. Dat was natuurljk super jammer, maar ook een reden om ooit nog een keertje terug te komen. Dinsdag hebben we ook rustig aan gedaan en rond 15:00 zijn we weer terug gevlogen naar Oslo. Het weer was toen niet al tegoed, maar met ongeveer een uur vertraging en behoorlijk wat turbulentie zijn we uiteindelijk veilig in Oslo geland. Daar stond ons bordje met eten alweer klaar, wat een luxe, Laura had voor ons gekookt dus we konden meteen aanschuiven. 

Al met al was het een super leuk tripje en was het heel mooi om ook een andere plek in Noorwegen te zien. Met een overdosis aan sneeuw en mooie uitzichten zit ik inmiddels weer in mijn kamertje in Oslo dit verhaal te schrijven en ben ik inmiddels ook alweer over de helft van mijn avontuur hier. Er zijn momenten dat tijd langzaam gaat, maar er zijn er ook heel veel waar de tijd heel snel gaat. De laatste twee maanden worden in ieder geval maximaal genieten. 

Groetjes vanuit Oslo! 

97810F0B-E891-4963-9DD8-FB65AF40FE50

A1B117F2-C854-4DF3-8927-72C869FD1835

1608A901-C6D9-45CC-867B-63AC1E367B19

Foto’s

2 Reacties

  1. Jan Prins:
    18 maart 2019
    Mooi verhaal Marije!
  2. Margreeth:
    18 maart 2019
    Prachtig hoor! Door je verhaal en foto 's kunnen wij even mee genieten. Ga zo door😁⛄📷😎